De methode van Michel Garcia wordt ook wel het 1-2-3 bad genoemd omdat de inhoud van de verpakking bestaat uit 1 deel indigo, 2 delen gebluste kalk en 3 delen fructose. Het bad kan het beste worden aangemaakt in een hoge en rechte pan die groot genoeg is om de te verven stof volledig in onder te dompelen en die door zijn hoge vorm tevens het contact tussen bad en lucht tot een minimum beperkt. Voor kleinere hoeveelheden worden hiervoor soms aspergepannen gebruikt.
Wat is het bijzondere aan deze methode?
Indigo is niet oplosbaar in water en dient dus oplosbaar gemaakt te worden om ermee te verven. Anders kan de kleurstof immers niet tot diep in de textielvezel doordringen. Het oplosbaar maken is een proces dat 'reductie' wordt genoemd. Vroeger gebeurde dit vaak met urine, tegenwoordig met hydrosulfiet. Garcia noemt dit een 'chemisch bad'. Zijn methode is daarentegen volledig gebaseerd op natuurlijke ingrediënten en werkt bovendien snel.
Het is een methode die ook door andere experts als waardevol en degelijk wordt omschreven. In de tweede druk van haar grote overzichtswerk over natuurlijke kleurstoffen 'Le monde des teintures naturelles' schrijft Dominique Cardon: "Michel Garcia heeft een eenvoudig, snel proces ontwikkeld en gepubliceerd dat gebruik maakt van recente vooruitgang in ons begrip van de biochemische fenomenen die betrokken zijn bij de reductie van natuurlijke indigo's."
